Podczas wertowania ofert pracy nietrudno trafić na wymaganie “umiejętności pracy w zespole”. W większości sytuacji się nad tym nie zastanawiamy, ponieważ wydaje się, że tę umiejętność ma raczej każdy. Czy jednak faktycznie tak jest? Czy kiedykolwiek zastanawiałaś się nad tym czy rzeczywiście umiesz współpracować z ludźmi i jakich cech ewentualnie Ci brakuje?
Na początku swojej całej kariery zawodowej, wydawało mi się, że jestem na tyle otwartą osobą, że będę potrafiła pracować z każdym. Nie zastanawiałam się też nad tym, jak ze mną współpracuje się innym. Impulsem do przemyśleń, były różne błędy, które zdarzyło mi się popełnić. A oprócz tego, uwagi osób, które wykazały się odrobiną szczerości i powiedziały mi wprost, że robię coś źle. Jestem zwolennikiem podejścia, że cały czas należy się uczyć, ale wiem, że udało mi się w pewnym stopniu udoskonalić swoją “umiejętność pracy w zespole”. Widzę też, że w dalszym ciągu, niektórzy dalej popełniają te same błędy co ja kiedyś. Dzisiaj więc, mam moją subiektywną listę 5 cech, które przydają się (i warto nad nimi popracować), by lepiej współpracowało Ci się w zespole.
Umiejętność dzielenia się wiedzą
Wiem, że nie każdy jest dobrym nauczycielem i że nie zawsze da się łatwo to zmienić. Jednak tu chodzi, o samą chęć i sposób przekazania komuś wiedzy. Zarówno taką, która dotyczy na przykład działania aplikacji, czy wytłumaczenie jakiegoś ściśle technicznego zagadnienia. Najczęstszym problemem z jakim ja się spotykam, to wychodzenie z założenia, że osoba, której się coś tłumaczy, już wie dużo. A ta nie ma odwagi dopytywać o wszystkie niejasne dla niej szczegóły i w efekcie, nasze tłumaczenie jest po prostu mało skuteczne. Lepsze efekty (= lepsze zrozumienie) osiąga się tłumacząc “łopatologicznie”. Jeśli Twój rozmówca będzie wiedział o co chodzi i będziesz tłumaczyła coś co już wie, to powie Ci to lub będziesz to po prostu widziała. Drugą sprawą, są chęci, których nieraz po prostu brak. Gdy masz zły dzień lub czujesz, że brak Ci sił – lepiej tłumaczenie czegoś komuś przełożyć na inny termin. Dodatkowe pytania tej drugiej strony, mogą wtedy być wyjątkowo denerwujące.
Komunikatywność
Słabo znam sposób pracy w zespołach nieinformatycznych, ale praca w zespole w ogóle musi oznaczać wysoką komunikatywność i otwartość na innych. Zarówno jeśli chodzi o sprawy zawodowe, jak i poza zawodowe, o których z całą pewnością przyjdzie Ci rozmawiać. Jeśli jesteś skryta, nie lubisz dużo mówić to powinnaś popracować nad śmiałością w wyrażaniu tego co masz na myśli, tak by nie bać się cokolwiek powiedzieć w grupie na przykład kilku osób. Ciężko współpracuje się z osobą, od której trzeba siłą wyciągać jakiekolwiek informacje bo nie chce mówić. Doprowadza to do niekomfortowych sytuacji i niedomówień. A te mogą mieć też przykre skutki dla Ciebie – na przykład niefortunnie przydzielone zadanie.
Dystans do siebie
Wyżej wymieniona komunikatywność i częste rozmowy (zarówno zawodowe jak i nie) stwarzają więcej okazji do… żartów. I chociaż wydaje mi się to logiczne, to jednak zdarza się w dalszym ciągu spotkać ludzi, którzy za najmniejszy żart potrafią się obrazić. I nie chodzi mi tutaj o jakieś uporczywe nękanie czy permanentne żartowanie z Ciebie, a drobne żarty, które z pewnością spotkasz. W szczególności, że piszę to z perspektywy pracy w zespole informatycznym czyli składającym się najczęściej w większości z płci męskiej (bardzo lubiącej żartować, z jednej w grupie koleżanki :)). Wiem, że to był jeden z moich dużych problemów, ponieważ zwyczajnie nie umiałam śmiać się z siebie. Starałam się nie obrażać, ale zawsze czułam się niekomfortowo. Musiało upłynąć trochę czasu, zanim nauczyłam się odpowiadać na żarty (często innym żartem ;)) lub po prostu je ignorować.
Konkretność
Prawie w każdym zespole znajdzie się osoba, która jest tak roztrzepana, że obłożenie jej dużą ilością zadań, powoduje, że ma problem z organizacją. W efekcie, jeśli czegoś potrzebujesz, musisz się kilkakrotnie przypominać, czasem bez rezultatu, stojąc ze swoją pracą w miejscu. Z takimi osobami nie zrobisz nic, jednak możesz sama zastanowić się czy nie masz z tym problemu i czy inni nie muszą czekać na Ciebie w nieskończoność. Ja ten problem miałam. Mimo, że mam się za osobę dobrze zorganizowaną, to kolejkowanie się zadań wprowadzało mnie w zamieszanie. Nie umiałam odmówić, jeśli ktoś prosił o daną rzecz na już, co wprowadzało mnie nieraz w jeszcze większy chaos. Teraz umiem sobie z tym radzić. Nauczyłam się ustalać priorytety, których się później trzymam. W pełni kończę jedno zadanie, a dopiero potem zabieram się za następne (pod warunkiem, że nie wymaga 2 tygodniowego oczekiwania na coś). Jeśli odmawiam komuś swojej pomocy w chwili, w której do mnie przychodzi, to jestem też w stanie oszacować kiedy będę mogła mu pomóc i to robię. Mogłabyś nazwać to asertywnością. I trochę tak, jednak mi chodzi o też o bycie konkretnym, jeśli to Ty idziesz o pomoc do kogoś. Sprecyzuj dokładnie czego Ci potrzeba. Przemyśl, czy na pewno osoba, do której się kierujesz jest tą odpowiednią. I w końcu pytaj, ale zwięźle, na temat, o konkretne rzeczy.
Szczerość
Każdy z nas chciałby być wysokiej klasy specjalistą, który wszystko wie i błyszczy zawsze swoją wiedzą. Jednak nie bój się nigdy przyznać, że czegoś nie wiesz. Dobrze jest być też szczerym, jeśli chodzi o relacje w zespole. Kolega nie zrobił czegoś i Ty musiałaś to zrobić za niego? Albo zrobił coś źle i musiałaś poprawiać? Powiedz mu to, że taka sytuacja była nie w porządku. Najgorsze co możesz zrobić w takiej sytuacji to strzelić focha. Ludzie chcą się poprawiać, więc ułatw im to, i jeśli jest sytuacja, w której możesz dać informację zwrotną – to daj. 🙂
Umiejętność pracy w zespole to rzecz, nad którą mało kto się zastanawia. Myślę, że większość osób jest przekonana, że dobrze się z nią pracuje. Ja nie byłabym zawsze taka pewna. Dobrze jest się czasem zastanowić czy aby na pewno jesteśmy dla innych takimi, jakimi nam się wydaje. I ulepszać swoją osobowość. 🙂
