Czy kiedykolwiek dopadł Cię stres lub poczucie presji z powodu tego, że nie masz żadnego kodu, którym mogłabyś się pochwalić na przykład na rozmowie o pracę? Mnie taki stres dopada często, a po kilku latach pracy widzę, że nie zawsze moje lęki były uzasadnione.
Tuż przed rozpoczęciem studiów i na ich początkowym etapie, byłam święcie przekonana, że na informatyce każdy chce pracować już w trakcie studiów i że ze względu na dużą liczbę chętnych, ciężko będzie coś znaleźć. Po czasie okazało się, że nie wszyscy na studiach mieli takie plany.
Czasem zastanawiam się dlaczego tak mało kobiet chce programować lub w ogóle wejść do świata IT. Co jest tego przyczyną, skoro wiele z nas chciałoby osiągnąć w życiu pełną niezależność (finansową) i mieć dobrą pracę. Dostęp do wiedzy jest praktycznie nieograniczony, a i kierunkowe wykształcenie odgrywa obecnie mało znaczącą rolę.
Miejsce pracy zawsze miało dla mnie znaczenie. Warto zwracać uwagę na to gdzie jesteśmy i w jakich warunkach pracujemy bo jednak praca wypełnia dużą część naszego dnia. Dzisiaj o kilku sprawach, których brak może wydawać się dziwny, a jednak dalej zdarza się trafić w miejsce, w których to standard.
Stojąc przed rozmowami rekrutacyjnymi na swoje pierwsze stanowisko, jest się pełnym pokory. Przynajmniej ja zawsze byłam. Dopóki to są pierwsze kroki w nowym zawodzie to jest normalne – zależy Ci na jakimkolwiek zatrudnieniu. Ale już po kilku miesiącach pracy warto spojrzeć na to trochę chłodniej.
Pieniądze to świetny (jeśli nie najlepszy) motywator. W wielu przypadkach zainteresowanie branżą IT (i zostaniem często programistą) wynika właśnie z chęci poprawienia swoich dochodów. Zupełnie się temu nie dziwię bo oferty płacy dla doświadczonych specjalistów bywają czasem naprawdę imponujące. A bez doświadczenia? Jak duże kokosy będziesz zarabiać na początku swojej kariery?
